sükunet.

geçen yıl sevgili mervişimle birlikte marmara adası'nın o temiz ve pırıl pırıl sularında yüzerkenki keyfli hallerime dönmek istiyorum! :(

neden bu kadar iyiyim?

neden her kabak benim başıma patlıyor?

neden hep insanların kahrını çekiyorum da..

kimselere resti çekemiyorum?

neden birileri konuşurken ben sessiz kalıyorum?dost,arkadaş,eş,kardeş,anne,abla,teyze,hala..blah..blah..blah..

gerçekten başımı alığ gidesim geldi an itibariyle buralardan..

kimseciklerin olmadığı yerlere hem de!

çit geliyor perşembe günü..onu ağırlyacağız ailecek evimizde..

sonra birlikte istanbul'a gidicez..plan yapıyorum kendi çapımda..

nereler gidilcek?

ne yapılcak?

nerde buluşulacak?ne yenecek?ne görülecek derken epey yorucu bir işin altına girdim..

ve istanbul'a gelmişken üni.den arkadaşlarla buluşulacak..görülceklerle görüşülecek..falan çok karıştı işler..çünkü birinin programı birine uymuyor..biri diyor şöle yapalım öbürü böle..inan işin içinden çıkılmaz bir durum oldu halim:(

ben -bayan organizatör- her 'boka' (aferdersiniz!) olduğu gibi buna da atlayınca böle herkesin tribini ben çekiyorum..bunu hakediyor muyum peki?elbette ki hayır!

malumunuz efendim Gebze'de oturuyorum..her Allahın günü hooopp! istanbul'a atlayıp gelme lüksüm yok olduğunda da -ki bu genelde çok zor oluyor- görüşmek isteyenlerle hemen bir plan yapıyorum..herkese zaman ayırmak maksadıyla..sonra işte triplerin biri gelsin öbürü gitsin..ben zaten elimden gelenin en iyisine göre hareket ediyorum..en makul en uygun planlarla adım atıyorum..neden böle oluyor peki?

bilmiyorum!

derken böyle üzülüyorum işte kahroluyorum sinir oluyorum her birşeyi oluyorum vesselam!

bugünlerde üzerime gelinmesin bir zahmet!

aşırı elektrik yüklüyüm!

çarparım-marparım sonra onun da tribini çekmeyeyim!

siz yine de hoşnutlukla-memnuniyetle-sağlıcakla kalın efendim!