dün gece harika bir yeryüzü cümbüşü vardı penceremin hemen ardında..sokak lambalarıyla mutluluktan raks eden kar tanelerinin salsa ıslıklarıyla cilveleşmelerine tanık olmak tam da gecenin bir yarısı içimdeki çocuğu şenlendirip mutlu etti..ne kadar süre penceremin tam dibinde oturup bu hoş tabloyu seyrettim bilmiyorum..huşu içinde hazdan doymuş bir sevinçle içim kıpır kıpır ayrıldım-hatta ayrılmak istemedim de annem sürekli "hadi yat" artık deyip durdu da yattım- :)sabaha uyandığımda baktım kardan eser kalmamış çirkin bir çehreye bürünen yeryüzü -ister çamur,ister hamur- kıvamında sulara karışmış şıp-şıp damlıyor dali'nin tablosundan..bakası gelirken insanın bir yandan diğe yandan perdeyi çekip kös-kös bir kenara oturup tv.kanalları arasında saçma-salak dolaşası geliyor insanın!peehh!! :)
şimdi de soğuk ve kapalı bir hava sardı etrafı..sonu kar olsun başka da bişey olmasın ben de seyredalıp huzur dolayım istiyorum!
şuan-şu dakika-şu saniye :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder