cazibe hanım'ın gündüz düşleri*

kimi zamanlardayım şimdi..

annem elime içindeki taşları ayıklamam için bir kabın içinde pirinç getirdi..artık gözlerinin iyi seçemediğinden yakınarak..tamam dedim başladım ayıklamaya..

ayıkladıkça büyüdü her bir pirinç tanesinin içindeki minik taşlar..

öyle ki büyüdükçe kocaman kocaman kayalara dönüşütler uçurumun bir kenarında sarkan ve aşağıdan yukarıya bakan bir çift göze,göz kırpan..

devasa büyüklükleri içimden damladı haki renkli sayfama..kırmızı bir bulut oldu sonra yağmur yağdırdı..avucuma damla damla döküldü lekeler...kayboldum..

kalemim tutamadı..mürekkebi fışkırdı haki renge..kırmızı bulutların üzerine de bir tutam sıçradı irkildi bulutlar sıçradı yerinden..gözünü yumdu başladı daha çok ağlamaya..

ben suçsuzdum..kalemim suçsuz..mürekkebim suçsuzdu..

suçlu olan geçmiş'ti..geçip gitmiş kalemim de üzerine kocaman bir çizgi çekmişti..

çok uzaktı..uzaklık araya yıllar girdikçe daha da büyümüştü..görünmez olmuştu..yok olmuştu..

sonra pirinç taşlarının içinden fırlayıp çıkmıştı yeryüzüne..halbuki toprağın en altındaydı..böceklerle dost olmuş köklere tutunup günışığına çıkmak istese bile yerüstünden kabul görmemişti..işte o kadar lanet, o kadar yüz sürülmez ,o kadar selam verilmezdi..ama vardı..varlığı bir gerçekti..yalan değildi..sahte değildi..ama iğrençti..kokuşmuş..çürümüş..yüzüne ardına bakılmaz olmuştu...geçen zaman onu daha da çirkinleştirmişti..Dorian'ın tablosunun ardındaki kötülüklerin saklandığı bir yüzdü kendisi..mide bulandırıcıydı..kusturucuydu..

sadece dili vardı..yılandan daha zehir, fredy'den daha lanetti..kulaklarıma zemberek sesinden başka çınlayan bir şey gelmiyordu..ve o kötülüğün ta kendisiydi..o adiydi..o pislikti..

sobadaki odunların sakin sakin kıvrılan alevlerine takılmıştı gözlerim..pirinç kabı da gördüğüm gündüz düşünden nasibini almış kaymıştı ellerimden nasıl olduysa..

yere devrilen kasenin halıya yumuşacık vuruşuyla çıkardığı sesti beni kendime getiren..ve gözlerimin alevlere takılıp kaldığı belki de en fazla 8 sn.lik zamandı kendimce yitip giden..

kahve zamanı..sek olsun..şekersiz..kendime getirsin beni..kitabıma döneyim..satırlarında boğulayım..gündüz düşlerini unutayım..

kendim..

cazibe hanım'ın gündüz düşlerindeyim..

bunu dinlemek içimi nedense daha huzurlu kılıyor bugün..

the cranberries- animal instinct