18 Mayıs 2010 Salı

dem.

bir Çanakkale faslı da böyle bitti işte..
deli-dolu.
az uyuduk, çok gezdik.
içtik, eğlendik.
özlediğim şehrin anılarıyla kaynayan sokaklarını arşınladıkça gözlerimde biriken yaşları, gözlerimin içine hapsettim..bir başlasam sonu gelmezdi bilirim..
çok özlemişim çok!
hala orada olan dostlarımı, hocalarımı, tanıdık yüzleri, ç.kale eşrafını..herşeyi ve herkesi.
bu sondu biliyorum.
yine gideriz elbet, ç.kale'den geçilmez geçilemez..
amma velakin bu güzel ortam bir daha biraraya gelemicek bunu çok iyi biliyoruz..hepimiz farkındayız.
çok duygusala bağlamadan birkaç tane sona yaraşır fotoğraf koymak istedi gönül..
güzel ortamımızdan son nağmeler..
demlenmiş tavşan kanı tadında bir dostluğun sıcaklığıyla.















çanakkale'ye ve dostlara ithafen kaç gündür dilime dolanan bu şarkıyı paylaşmak istiyorum.. hoş dinlenceler efenim :)

charles aznavour/she

Hiç yorum yok: