benimle oynar mısın?*

günlerden yağmurlu ve soğuk bir cumartesi günü.yeşocan, dersane için evden çıkar.saat 07:32.tıklım tıkış, alıp-verilen nefeslerin camları dışarı göremez edecek kadar buğulandırdığı ve radyoda "kıl dönmesi" tedavisi üzerine verilen reklamların cingle'ı eşliğinde hoppidi-hoppidi gider dersine.saat 08:05.derse yine 5dk.geç kalır..oooowww çoookkk feciiii!!! :(

sevgili eğitim bilimleri hocası afyonu patlamamış gençleri, sabah sabah esprileriyle -hıhı- güldürmeye çalışırken yeşocan da öğretmenler odasından bedavaya içtiği paşa.çayı kıvamını biraz geçmiş çayını yudumlar, bir taraftan da ayçöreğinin içindeki kurumuş meyvelerin tadını çıkararak yer..bundan da büyük zevk alır..

toplamda 3saat ders işlenir..ve sevdiceğiyle buluşma planlarıyla evden biraz daha allanıp-pullanıp-süslenerek çıkan Yeşocan, planın iptali üzerine omuzlarını düşürerek ayrılır dersaneden..saat 10:30.yaklaşık 3 haftadır görmediği dostu kadriş'i görme isteği uyanır içinde ve telefonla bıdı-bıdı konuşup pendik'e yollanır..orda dostu'yla pazar gezmesi yaparlar..mağazaları dolaşıp -fiyatların uçmuşluğu- üzerine dedikodu yaparlar ki hele sevgili Koton'un yeni sezon t-shirt lerinin fiyatlarını 49 tl(!) görünce dudaklarında kocaman bir uçuk çıkar!

halbüki gerçek şudur ki o t-shirt zımbırtısı 49tl edemeyecek kadar pahalıdır!

tren yolculuğu her zaman olduğu gibi yine yorar iki dostu.geri dönüşte gözleri kapandı kapanacak derken yeşocan bir durak evvelinde iner banliyö'den ve eve yollanır..

ve dışardaki gün biter..

kulaklarımızda günün şarkısıyla birlikte..

saat 17:05.

zuhal olcay/benimle oynar mısın?

aslına bakarsanız, tüm gün boyunca işte aynen böyle bir haleti ruhiyedeydim..

ama küçük.dostum (hatta kendi tabiriyle dediği şu -biz,"minyatür insancıklar"-) mutlu ve umutluydu..rengarenk gök.kuşağım benim :)