18 Şubat 2010 Perşembe

why I love this trouble-like life?


hayat bazen ne idüğü belirsiz bir şekle bürünüp beni çileden çıkarabiliyor!
mutluyum aslında buaralar..herşey yolunda..
kendime mis gibi bir çalışma programı yaptım..
sabah 08:00 uyanış
09:00 ders çalışmaya başlama vakti
öğlen 02:00'ye değin 40'ar dk.lık aralıklarla düzenli bir -eğitim bilimleri- serüveni.
ardından 03:00'ten akşam 07:00'ye dek haftanın hergünü farklı bir -genel kültür/genel yetenek- faslı..

pazartesi-matematik
salı-geometri
çarşamba-tarih
perşembe-coğrafya
cuma-türkçe ve genel tekrar..(haftasonu dersane beni bekler.)
ve akşamlarını da kendime ayırdım..sosyalliğimi de gözönüne alarak..
örneğin; hergün bir film seyretme kararı aldım, ve haftada bir kitap okuma..
bunların dışında spor yapmayı -ama adamakıllı- çok özledim.. ç.kale'de sabahtan -ki havalar sıcakken geçerli oluyordu bu prog.- kordona inmek, yürüyüşten sonra stada geçip 10 tur atıp varolan komik aletlerde bendeniz de dahil olmak üzere spor telaşesine düşmüş teyzeaaanım'lar-emicemgiller-tazecik çıtırcık sporcular- hatuncuklar- delikanlılar..and so on..

burda öle bir imkanım yok pek..toprak saha var evin 1 km.uzağında oraya gidicem artık ne yapayım..ama havalar ısınınca tabii :) gece yatmadan evvel yahut sabah uyandığımda yaptığım düzenli birkaç hareketim var ama beni en çok mutlu eden -yürümek,yürümek,yürümek..-
ve düzenli ritmde koşmak..bunların yaptğımda vücudumun sesli kahkahalarını duyar gibi oluyorum..mutluluktan, sevinçten deliye dönüyor resmen..ben de onla beraber mutlu oluyorum tabii.hele ki kulağımda müzik de varsa ohh demeyin keyfimee :D

velhasıl, sevdiklerim aslında benim neler yaptığımın ve elbet neler yapabileceğimin farkında değiller henüz..ve bu sebepten bana inançları yok!
bu durum beni derinden üzmüş olsa da onların bu olumsuz düşüncelerini yaptıklarım ve yapacaklarımla zaten olumlu yönde değiştireceğim..sonuçta koskoca 1 yılımı ayaklar altına alıp, evde kalmayı ve 'çalışmamayı' göze alabiliyorsam birşeyleri başarmak için yeterince azim sahibi bir insanım demektir..ve bu uzun soluklu evde kalış, bana yeterince haklı bir sebep gibi geliyor -gerçek anlamda işime başlamak için-
biliyorum KPSS uzun ve zorlu bir maraton!(bu klişe cümleyi de hiç sevmem aslında neden yazdıysam!)
ve ben bu uzun maratonu nasıl keyfli ve çekilebilir hale getireceğimi gayet iyi biliyorum..
mutlu-mesut-hoş-beş-cici-bici-şeker-şerbet-tadında ancak benim yöntemlerimle çalışılabilir!
evet evet ancak benim yolum yararlı ve başarılı olabilir!
inek değilim, olmam da! hayatımı erteleyerek başarıya ulaşılamayacağını bundan 5 yıl evvel gayet açık-seçik gördüm!
hem sosyal-hem başarılı olabilmek istedikten sonra hiç de zor değil!
ve bunu yanımda, yakınımda, yöremde, ardımda olan herkes görecek!
bu da böle biline!!
sevgi,saygı,dostluk,başarı,azim,ve blah..blah..blahh.. ile :D

günün şarkısı seni seçtim : pink/trouble! (tek tık yeter!:)

2 yorum:

Zeynep'in Evi dedi ki...

sporu ben de özledim epeydir ayrıyız birbirimizden:(

küçükhanım. dedi ki...

spor salonlarını sevmeyen biriyseniz eğer,kış spor yapmak için hiç de elverişli bir mevsim değil :(
bahar gelsin yaz gelsin..atalım kendimizi dışarlara :)