9 Mart 2011 Çarşamba

miss snow.


Karlar altında her yer.
Taneler gökyüzünden toz parçacıkları halinde kopup kopup yeryüzüne pamuk pamuk usulcacık dökülüyorlar.
Bembeyaz.
Tüm kirliliğin üzerini örtmek için hummalı bir çalışma içindeler. Ellerini çabuk tutuyorlar. Bence daha çabuk olmalılar. Tek bir siyah nokta bırakmaksızın yağmalı yağmalı ve yağmalılar. Doldurmalılar her bir eksik parçayı.
Pencereden dışarı baktığımda özlediğim o müthiş manzarayı görmeliyim. Sıcacık bir odanın cam kenarına yerleştirilmiş iri kadife yastıklı koltuğunun tepesine tüneyip üşümüş bir serçe gibi tortop olup seyretmeliyim bu dans şovunu, yüzümde 10 yaşındaki küçük kızın en pırıltılı ve masum tazeliği, sevinci ve merakıyla..
"Ruhum yaşlanmamışken..
Kaz ayaklarım inceden inceye kendini göstermemişken..
Hislerime soğuk eller değmemiş, gereksiz ve acımasız mutsuzluklara terkedilmemişken.."
Kar yağdıkça ben de avuç avuç topluyorum kar kristallerini. Ruhumun çürümeye dönmüş, is tutmuş duvarlarını sıvıyorum çabuk çabuk. Eriyor tuttuğum taneler, su olup damlıyor soğuk soğuk içime doğru.
Yılmıyorum..
Onlar eridikçe ben yenilerini topluyorum, sıvıyorum, eriyor, topluyorum, sıvıyorum, eriyor, topluyorum, sıvıyorum, eriyor..eriyor..eriyor.. derken mecalsiz kalıyorum.
İçime soğuk soğuk damlayan sular buz gibi yapıyor, duyarsızlaştırıyor ruhumu.
Rengi beyaz pembe.
Kırmızılığı, canlılığı uçmuş gitmiş.
Öylesine tepkisiz.
Aslında bunu istiyorum.
Duyarsızlaşmak bazı kişilere ve olaylara karşı.
Başarıyorum.
Hayatımda çok büyük boşluk yaratacak kayba inat duyarsızlaştığım için mutlu oluyorum.
Gülümseyişim içten bir kahkahaya dönüşüyor.
Uzun zamandır yapamadığım şeyi o tertemiz, saf ve tüm kötülüklerin üzerini beyazdan ipek bir şal gibi usulcacık kapatan "kar" başarıyor!
Merak ediyorum kar yağdığında benim kadar çok mutlu olup coşan, çocuksu sevinci gözlerinde pırıl pırıl yanan biri daha var mı?
Varsa ses etsin.
Çocuksu mutluluğumuzu paylaşalım, paylaştıkça daha çok mutlu olalım!
Senede bir yıl bahşedilen bu mutluluğun tadına varalım ;)
Şimdi bir fincan sıcak filtre kahve hazırlamaya gidiyorum.
Ben dönünceye dek o müthiş karın usul usul yağışını seyret pencereden. Huzur bul! [ En çok ihtiyacımız olan da bu değil mi zaten?]
Bir güzel insanın dediği gibi:
Kendimi kar sularıyla beslenen akarsular gibi hissediyorum...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

BEN VARIM O KADAR GÜZEL ANLATMIŞSIN FİLTRE KAHVE İÇERKEN KARI SEYRETMEK İSTEDİ CANIM NE YAZIK Kİ BURALARA YAĞMIYO (ANT.)PEK CEVAP YAZMASAN DA YAZMADAN GEÇEMEDİM YİNE "CANCAN"