ahududu marmeladı.

Amman sabahlar olmasın efendim!

Malumunuz ramazan geldi, evler şenlendi, sofralar bereketlendi, iftara misafirlerin biri gitti bir diğeri geldi..

Akşamları sohbetler derinleştikçe derinleşti, sahurlar güm.güm davul sesleriyle şenlendi.

Her yerde bir neş'e, her yerde bir başka huzur, bir keyif!

Amman yarebbim!

Ne güzel bir giriş metni bu böyle!

Normal şartlarda böyle bir girişi parmaklarım klavyeyi delercesine yazmaktan haz duyarak milim milim işlerdim yeni kayıt duvarıma fekat şu sıralar öyle bir hallerdeyim ki, içimdeki mutlu.çocuk gitmiş yerine ergenuslara has bir isyankarlık çökmüş resmen.

Hayatın curcunası ve adaletsizlik buaralar fec'i taktığım nedenlerden sadece en ağır basanları. Etrafımı saran örümcek ağını elimle öte-beri itelesem de farketmiyor şu an her yanım o ağlarla kaplanmış durumda. Kıpırdayamıyorum. Birşeyler için çaba sarfediyorum. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum ve bekliyorum. Deniz Dostumun dediği gibi "sadece tüketen değil, üreten olmak istiyorum." Bunun için de bir süre daha beklemem gerekiyor. Bu bekleyiş süreci fazla uzun değil, bunu gayet iyi biliyorum ama yine de şu kısacık "son 1 aylık dönem" beni inanılmaz derecede sıkıyor, boğuyor.

Hedeflere kitlenip kalmış durumdayım. Beynimin için oradan oraya zıplayan bir lastik toptan farksız.

-Ne yapacağım?

-Nerede yapacağım?

-Nasıl yapacağım?

Bu gibi sorularla cebelleşip duruyorum günboyu.

Taban puanlar açıklanmış.

Bu yıl ingilizce öğretmenliği 69'la açmış yeni eğitim-öğretim dönemini.

Pek çok arkadaşım harıl harıl tercih yapmakla meşgul.

Bense oraya buraya doldurduğum formlardan ve bıraktığım CV'lerden çıkacak sonuçları beklemekle. Bu benim için çok vahim bir gerçek!

Koskoca bir yılımı bu lanet olasıca sınava hazırlanmakla geçirdim, üzerine de hiç haketmediğim bir not aldım, tabii olayın çalıntı ve yolsuzluk boyutu da var ki bu beni ayrıca çıldırtan nokta, eşittir= hiç hayal etmediğim bir noktadan ve 1 yıl geriden başlıyorum kariyerime.

Çok afedersiniz ama kıçı kıytırık nice kişi hiç haketmediği yerlerden el sallarken bana, ben bir gayret, ha gayret, hadi koçum, hadi gülüm! hallerde onların peşinden tekrar hazırlanmakla uğraşacağım. işte bu durum beni çok üzüyor!

Tamam, sonuç itibariyle yıllardır bu sınava hazırlanan ve eğitim bilimleri denen derslerle haşır neşir olan biri değildim. İlk girişim. Ama yine de kabullenememe hallerinde olduğum için kendi kendimi yiyip bitiriyorum.

Hayatı lay-lay-lom yaşayamıyorum ben!

Keşke umrumda olmasaydı.

Keşke içim içimi yiyip bitirmeseydi.

Nasip-kısmet-hayırlısı böyleymiş safsatalarına da bağlamak istemiyorum halimi.

Bu bence işin dile dolanan bahanesi.

Gerçek içime yılan gibi kıvrılıp uzanmış.

Düşüncelerimi kemire kemire zehirlemekten başka birşey yapmıyor!

öylece bekliyorum işte!

bir de Sahur için bekledim.

Yanımda bir kibrit kutusu büyüklüğünde peynir, bir domates, bir salata, bir tutam maydanoz, bir koca bardak dolusu süt ve ahududu marmeladı var.

Yememi bekliyorlar.

Bari onları bekletmim.

Hayırlı Ramazanlar Türkiye!