Saat olmuş 12. Ben gece yarısı klavyenin başındayım. Var olan onlarca işimden birkaçına şöyle azar azar bakıp yarım yamalak hallettim. Tam kapatıcam Neva ağladı. Gittim emzirdim. ( 20,5 aylık ve hala emiyor evet!) Döndüm açık pencereleri kapatıp öyle kapatayım bilgisayarı. Gmail hesabımı görünce dedim gel bir bloğa bak belki içinden gelir iki satır yazarsın. Sabah erkenden kalkıcam. 7 saat dersim var aralarla beraber 10 saat okuldayım. Gözümde büyüyor şu an. Aklım yatak ve uykuda. Yüreğim satırlarda yazsam da yazsam diyor. Ama ben ikisinin de kalbini kırmadan buraya içinde bulunduğum şu anı anlatıp gidiyorum yatağa.
Mart sonu başlayacak ve Mayıs'ın sonuna dek devam edecek olan ekstra yoğun düğün çekim programlarım/23 Nisan gösteri grubum/Nevamın kabına sığmaz enerjisiyle dolu günleri düşünmezsek her şey çok şükür yolunda sayılır :)
Önce şükür sonra derin nefes al ver.
İşte bu kadar basit her şey! :)
Bilgisayarda fotoğraf işlerken 12 Aralık'ta güzel dostum Seyhanımın nişanındaki şu harika fotoyu paylaşayım da 2016 baharının ilk yazısına geri dönüp baktıkça yüzümde koccaman bir tebessüm oluşsun :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder