Merhabalar sevgili bloğum..Her geçen yıl daha da azalan yazılarımla tekrardan merhaba kadim dostum..
Uzun aralar, sessizlikler yakışmıyor benim gibi birine ama artık eskisi gibi de değil hayat malesef!
Artık işim ve eşim dışında bir de annelik görevim var ki bu görev inan bana hayatım boyunca üstlendiğim en zorlu, en sabırlı, en vefakar, en fedakar, en özverili görev! Bu sebeple hayatımda pek çok şeyi erteleyip ikinci plana attığım gibi elbette seni de fazlasıyla ihmal ettim..
Keşke biraz daha zorlayıp daha çok yazsam daha çok paylaşsam demiyor değilim her sayfama girdiğimde.. Ama bu da bir konsantrasyon ve emek sayfası neticede.. Zamansızlıktan, hep uykulu yorgunluklardan erteliyorum paylaşımları..
Hayatımızda kısa paylaşım alanlarımız çoğaldı.. Instagram, facebook, twitter vs. Buralardaki kısa sözler, anlık fotoğraf paylaşımları uzun soluklu ve bol paylaşımlı blog dünyasını malesef gölgede bıraktı.. Ben de bunu yapanlardanım.. Her seferinde söz verdiğim halde yine yapamıyorum sözüm de duramıyorum.. Arada uğrayıp yazmak şimdilerde yapabildiğim tek şey!
Hazır gece Nevam uyuyorken, yılın son gününe dk.lar kalmışken ve dışarıda lapa lapa harikulade bir kar yağıyorken herkesler ig/facebook sayfalarında çılgınlar gibi paylaşım yapıyorken ben de bloğuma yazayım dedim..Asıl amacım 2015 i değerlendirmek ve 2016 için her yıl yaptığım gibi bir dizi sözler verip bunları yazıya dökmek..
2015 yılı benim için hayatımın en zorlu yıllarından biri oldu!
Daha önce tecrübe etmediğim anneliğimi pekiştirdiğim, bebeğimin büyümesiyle hayatın nasıl daha fazla zorlaştığının, hem bedenen hem de ruhen nasıl daha fazla yıprandığımın yılıydı diyebilirim..
Şükür ediyorum bir yandan(hatta dilimden hiç düşürmüyorum) büyük bir sağlık problemi yaşamadık, acı kayıplarımız(aile babında) olmadı, hayatımız rayında gitti, sıkılmadık, Türkiye ve dünya ortalamasına göre çoookk çookk iyi bir hayat yaşadık elbette.. İnsan bazı durumları sadece kendine yontuyor.. Hayatımın herhangi bir evresi bu kadar sabırlı geçmedi bunu biliyorum ama..
Ülkem adına berbat bir yıl geçirdik, hala geçirmeye devam ediyoruz.
Tahminler 2016nın daha da kötü olacağını söylüyor, korkuyorum..
Sonumuz için dualar ediyorum..
2016 yılından aşırı büyük beklentilerim yok bunun için..
Öncelikle barış ve huzur dolu bir ülke istiyorum..
Biz bu barış ve huzur ortamında hayatımızı zaten sağlık da olursa yanımızda mis gibi idame ettiririz..
Sonrasında insanlığımıza biraz daha anlayış, sabır, vicdan, merhamet ve iyi niyet diliyorum..
Toplum olarak ciddi anlamda diplerde yaşıyoruz çünkü, çöküşteyiz!
Okulumda, öğrencilerim ve velilerimde, aile çevremde, apartmanımda, sağımda solumda o kadar çok tanık oluyorum ki bu çöküşe! Gerçekten psikolojisi sağlamlaşmış, kitap okuma sayısını artırmış, kafasını akıllı telefonlarından kaldırmış bir insan topluluğuna özlem duyuyorum..
Bu yıl bunun farkındalığının daha da artmasını diliyorum!
Nevamla bu yıl daha keyifli zamanlarım olsun istiyorum!
2015 in ilk yarısı bizler için fevkalade keyifliydi.. Benim okula Şubat ayında başlamamla biraz dengelerimiz bozulsa da uzun çalışma saatlerim olmadığı için kolaylıkla uyum sağladık bu sürece.. İlk adımlar, yürümeye başlama dönemi ve hemen ardından peşpeşe gelen minik dişler sebebiyle yaz tatiline kabus gibi girdik.. Çok hızlı ilerledi her şey! Böyle olunca ne Nevam ne de biz uyum sağlayamadık bu olanlara.. Sabrın alasını göstermemize rağmen birbirimize, pek çok zaman patlamalar yaşadık.. Eylül'de yeni okul dönemiyle Nevamızdaki huysuzluklar zirvedeydi.. O zamandan bu zamana pek toparlayamadık.. Çok çaba sarfediyorum ona ayak uydurmak adına.. Yaşağımız şehrin birtakım zorlukları karşısında yıldığımı hissediyorum mesela.. Park alanlarının azlığı, anne-bebek için çok alternatifli etkinlik merkezlerinin pek çoğunun hep elit semtlerde ve yüksek fiyatlarda konuşlanmış olmaları (1 saatlik etkinlik için 100lira vermek gibi) yeşil alanların merkeze uzaklığı(Belgrad en yakımızdaki ormanlık alan, özel araçla yarım saat, otobüsle gidemiyorsun!) her yerin saçma sapan avm'lerle dolu olması ve bu yerlerde bebek bakım odalarının iki kişinin bebek bakımı yapabilmesine uygun olmaması, ve daha onlarca şey!
Nevamız çok hareketli bir bebek..
Koşsun, zıplasın, keşfetsin her yeri bırak!
İstanbul'da- iyi bir yerde yaşamıyorsan ( Gaziosmanpaşa=en büyük 3.ilçe)- malesef kendini doğaya çok sık salamıyorsun.. Bu yıl yeşilliğin daha da arttığı/ anne-bebek-çocukların daha fazla önemsenerek onlara uygun mekanların, aktivitelerin, alanların, kolaylıkların sağlandığı yerlerin yapıldığı bir sene olsun ki biz de daha rahat olabilelim!
Zaman geçtikçe daha fazla doğaya/ekolojiye/yerli üretime/eski zamanlardaki insanların yaşam alışkanlıklarına/içsel huzura/inançlı yaşama merak salıyorum..ve araştırmalarımı, okumalarımı, sohbetlerimi bu konu üzerinde yoğunlaştırıyorum.. 2015 son aylarında özellikle bu merakım daha da büyüdü, 2016 da bu alanda kendi adıma neler yapabileceğimi kanıtladığım bir yıl olsun istiyorum..
Eğitim, annelik, çocuğumu anlama, fotoğraf, yemek, kendin yap kendin pişir, yoga, sağlıklı beslenme ve daha da büyüyen merak alanımla dolu dolu bir 2016 olsun inşallah!
Harekete geçmek gerekiyor..
Aman deyip boşvermemek lazım..
Üretmeye, yazmaya, daha fazla fotoğrafa yönelmeye, düşünmeye ve bunları ürüne dökmeye daha fazla zaman ayırmalı..
Üretken bir yıl olsun inşallah 2016!
Sadece 9 blog yazısı değil en az 99 blog yazısı girdiğim bir yıl olsun:)
Sevdiğimiz insanların yanıbaşımızdan eksilmediği, sağlıkla, huzurla, keyifle her geçen günün anlamını keşfederek yaşayacağımız mutlu bir yıl olsun 2016!
Güzel yarınlarımız olsun..
Umudumuz eksilmesin..
Sevgiyle, umutla!
photo: Instagram da yılın en çok beğenilen 9 fotoğrafını seçtim.. Yılın son yazısına da bu fotoğraf yakışırdı zaten :) Nevamızın varlığı sonsuz olsun! Gülen yanım, biricik Kızım benim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder