31 Ağustos 2011 Çarşamba

öfkeyle kalkıp zararla oturmak.


aradan çok geçmedi. hepi topu bir gün. duş aldım. akşamdan kalan gözyaşlarımın izlerini iyice lifledim. soğuk su iyi geldi ruhuma bedenime. canlandım. sonra kalkıp bir adaçayı yaptım kendime. sakinleşmeye fazlasıyla ihtiyacım vardı çünkü. beni düşünüp arayan, mesaj atan güzel insanlardan moral verici, iyileştirici destekler aldım. yalnız olmadığımı hissetmek beni kendime getirdi. şimdi daha sağlıklı düşünebiliyorum ki böyle olması gerek. o da ben de iyi bir ruh halinde değiliz. bu şekilde birbirimizin üzerine gitmektense artık ikimiz de susup köşelerimize çekilmeli, olayları ve yaşadıklarımızı zaman boşluğuna bırakmalıyız. kendisini cinnet olarak tabir ettiğim bir histeri nöbetinin ardından özellikle kendim için bu elzem bir davranış olacak çünkü bu şekilde hiçbir yere varamayacağımın pekala bilincindeyim. hem daha fazla zarar vermek, yaralamak, kanatmak istemiyorum bu sevgiyi. işin içinde kolay kolay harcanmayacak bir sevgi var, 6 yıl var. bekleyeyim. göreyim. içimde umut var. içimde hala bir kucak dolusu umut var. çünkü ne kadar kızarsam kızayım ne kadar lanet edersem edeyim karşımda beni, benim kadar seven bir adam var. yalnızlık iyileştirsin onu da, beni de. öfkeyle kalkıp zararla oturmak istemiyorum. bu biz'i harcamak olur. dilimde ve yüreğimde en içten dualarla devam ediyorum yaşamaya. irdelemeden, yormadan, yorulmadan. sevdiğim şeyleri yapmaya devam ederek. bol fotoğraf çekip kitap okuyarak, bilmediğim yerleri dolaşıp yeni sokak isimleri ezberleyerek, izlenecek onlarca film listemi eriterek,elbiseler tasarlayıp diktirerek, çok sevgili dostlarımla görüşerek, yeni pasta tarifleri deneyip yemekler pişirerek, şarkılar söyleyip yüzüme en içten ve sıcak gülüşümü kondurarak yaşamaya bıraktığım yerden devam edeceğim. toparlanmalı. sabır etmeli ve beklemeli. sonunda tertemiz,ferahlık dolu günlere kavuşacağız. yolun sonu aydınlık. buna inanıyorum. bakmayın dengesizliğime. iyi bir halde değilim. bir kara bir ak. ama sözümün eriyim. toparlanıp eski canlılığıma kavuşacağım. yarından tezi yok. sokaklar beni bekler.

2 yorum:

güneş dedi ki...

Bi nebzede olsa kendini toparlayabilmen ne güzel

oyumben dedi ki...

Hayat fani, ölüm ani, her şey boş, haydi coş. ehi.