8 Eylül 2011 Perşembe

here comes the sun.


Yarın, çok büyük ve yoğun acılar yaşadığım, tek bir turuncu koltuk üzerinde gözyaşı döküp cenin misali kıvrılıp yattığım bu depresif odadan ve evden dışarılara atıyorum kendimi. Toparlanmak ve artık normal hayata dönüp kaldığım yerden yaşama devam etmek istiyorum. Dik, sağlam ve istikrarlı bir şekilde.
Yaklaşık olarak 10 gün yokum. Arada bir  selam vermek, seslenmek, varlığımdan haberdar etmek için uğrayacağımdan şüphen olmasın.. Döndüğümde avucumda birikmiş binlerce fotoğraf, anı, kahkaha ve güzellik olacak..
Şimdilik görüşmek üzere..

4 yorum:

Elif dedi ki...

İyi gelecek sana :) Eminim... Güle güle git gel. Yokluğun kötü çünkü Yeşocanım :)

küçükhanım. dedi ki...

çok iyi hem de canım! döndüğümde huzur dolu mutlu gülüşlerim olacak yüzümde eminim..
Güzel olsun her şey..hakettiğimiz gibi güzel olsun! :)

sessizliğin sesi dedi ki...

wonderful :)))

yıldız dedi ki...

Yeşocan döndüğünde çok çok iyi ol emi?