Artık yeter. Artık yokum ben. İstediğin kadar bekle, istediğin kadar düşün taşın kendi küçük dünyanda. Bensiz nasıl ve ne kadar mutlusun, rahatsın da beni bu şekilde beterin beteri bir cehennemde tek başıma bırakma yürekliliğini gösteriyorsun? Ben sana nasıl bir sevgiyle bağlanmışım da sen gözünü kırpmadan beni bunca acının koynunda böyle bırakıp gidiyorsun tek ses etmeden, konuşmadan? Nedir bu kadar beklediğin, nedir ne? Arkadaşlarınla görüşmeye, konuşmaya ailenle vakit geçirmeye devam ederken bir tek beni dışarıda bırakıyorsun.. Kendimi korkunç derecede dışlanmış, gözardı edilmiş, umursanmaz, değersiz bir insan gibi görmemek elde değil. Ben bu değersizliği hakedecek hiçbir şey yapmadım! Herkes kendi cephesinden bakıyor kendi dünyasına, yaşadıklarına..Ben de öyleyim ne yazık ki.. Seni anlamaya çalışmak adına nasıl bir çaba gösterdiğimi hiç bilemeyeceksin. Çünkü sen bu durumda sadece kendini düşünensin. Beni biraz olsun düşünsen zaten bu kadar zaman beklemezsin.. Ben sensiz geçen her günü ırmaklar dolusu gözyaşıyla atlatmaya çalışırken sen kılını kıpırdatma merhametinden yoksun sadece düşünmek denen saçma sapan bir boşunalıkta zaman öldürüyorsun..Upuzun yıllar boyunca karar veremediğin şeyi bir süre uzak kalarak mı vereceksin söylesene bana? Benim buna sabrım, gücüm yetecek mi sanıyorsun?Yetmez, yetmeyecek ve ben artık kaldıramıyorsam bu ağırlığı koyverip gitmek en güzeli.. Zaman geçse neye yarar? Sen bana dönmedikten sonra.. Sen beni İSTEMEDİKTEN sonra!!
Biraz olsun kendimi düşünmek ve ardıma bakmadan kendi yoluma gitmek bundan sonraki tek amacım. Olmasın kimse hayatımda. Varken canım böyle delik deşik acıyorken, yokluğundaki acının da ceremesini kaldırabilir bu zayıf, güçsüz, biçare yürek. Toparlanırım. İnsanüstü çabamla her türlü acımasızlığı ve vicdansızlığı atlatırım. Evet çok yanacak canım, evet ölüp ölüp dirilme çabasıyla her gün biraz daha tükendiğimi zannedeceğim belki ama nasırlaşacak acılarım. Sancılar yerini düz dümdüz ve duyarsız bir boşluğa bırakacak. Ben bu acıya dayanamıyorum. Ben bu acıyı kaldıramıyorum. Ben bu şekilde anlamsızca bir bekleyişi taşıyamıyorum. Öyleyse sen benden nasıl el ayak çektiysen ben de senden sonsuza dek çekiyorum. Git ve bir daha dönme geri!
Bu aşk denen zıkkımı da yüreğimin en dip kör noktasına kilitleyip gidiyorum!
Çıkmasın bir daha gün yüzüne, görmeyeyim, duymayayım adını..sanını!
küçükhanım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder