good feeling, being engaged.

Uzun soluklu bir ilişkinin ilk adımı olan nişan evresini keyifle ve coşkuyla tamamladık. Bir dolu dostumuz, bir dolu kahkahamız, bir dolu neş'emiz vb. her şey öyle güzeldi ki cidden yaşadıklarımız gerçek miydi, ne zaman oldu, bitti, nasıl yani tarzında soruları durup durup soruyorum kendime ve şaşırıyorum çok tuhaf geliyor her şeyin bu kadar kolay ve aynı zamanda çabucak oluvermesine! Artık sabahları uyandığımda bir adet işlemeli yüzüğün sağ elimin yüzük parmağına yaptığı o sevimli ağırlığı hissetmekten acayip keyif alıyorum. Alışamam sanmıştım vefakat yanılmışım. Belki evet düzenli olarak bir yüzük taşıma alışkanlığım yoktu ama bunu da yaşamak gerekiyor ve de alışmak bir yerde. Yalnız fark ettiğim bir şey var ki şimdi yeni tanıştığım ya da karşılaştığım insanların her nasılsa bir şekilde bakışlarının ellerime ve parmaklarıma takılıyor olması. Bu belki  önceden de böyleydi ama ben hiç yüzük takmadığım için buna dikkat etmiyordum alışma etkisinden olsa gerek şimdi algıda seçici davranıyor olabilir bilinçaltım. Tek tuhaflık bu olsa gerek ;)

Neyse.

Fotoğraflarımızın çekiminde yanımızda olan sevgili dostlarım Davut, Tülin ve Nurseven'e emeklerinden ötürü dolu dolu teşekkür ediyorum. Hatta Açılay'ın ağzından emeğinize, yüreğinize, mesainize sağlık beybilerim :) [son zamanlarda keyif alarak seyrettiğim eğlenceli dizi evet, yalan dünya.]

Desktop'ımda 8gb'lık yer kaplayan fotolardan bloğumda yalnızca bu kadarını paylaşabiliyorum. Az olsun, öz olsun mentalitesinden yola çıkmak diye buna deniyor sanırım ;)

İnşallah her şey bugünkü gibi güzel olur..Hep aynı tadı hissederiz içimizde, dışımızda, herbir yanımızda.

Şimdilik sağlıcakla kalın sevgili panterlerim! ^_^

                                                                                  ^_^