18 Ocak 2012 Çarşamba

kar sevinci.


Ben Yeşim Çocuk. Pencereden karın usul usul kendini yeryüzüne bıraktığını gördüğü andan itibaren çığlıklar atarak önce evin içinde dans etmeye ardından sokağa çıkıp onunla gıdıklamaca oyunu oynamaya bayılan çocuk.
Tanıştığımıza memnun oldum. Sen de mi benim gibisin? Öyleyse elime mum dikerek bu güzel oyuna başlayalım..Hadi avucumu açtım vakit kaybetme! ^_^

4 yorum:

Zeynep'in Evi dedi ki...

yeşimmm atkındaki beyaz ponponları kar sandım:)

Meral Erdoğan dedi ki...

yesom, arkandan kostum tutundum kanatlarina. cok huzurluyum... bu ne kadar guzel bir fotograf. seviyorum seni...

yıldız dedi ki...

Yeşocan içimi huzur kapladı seni böyle görünce sanki yeniden karşımda gibisin..

küçükhanım. dedi ki...

zeynepcim, çok seviyorum ben ponponları karı sevdiğim kadar!
not:seni de çok seviyorum, gerçekten! :)

meralcim, yanımda olduğunu bilmek müthiş!iyi ki aynı küçük dünyada, birbirine karşı aynı hisleri paylaşan iki canlıyız! ben de çok seviyorum seni :)

yıldızcanım, inşallah sık sık karşında olabileceğim günlere tez zamanda kavuşuruz tatlım..öpüyorum seni en huzur dolu yanımla! :)