işimde gücümde değilim.

Tatil bitti eve kapak attık derken içimi kemiren minik kurt kardeşlerin ayyuka çıkardığı onlarca endişe ve düşünce içerisindeyim. Mesela ben işsizim hala ve bu durumu telafi edecek bir arayış içerisindeyim. Ama bu yıl nasıl olacak, nerede olacak, kimlerle olacak vb. düşünce kurtçukları eve geldiğim zamandan beynimi kemir kemir bir haldeler. Kpss'den bu yıl da bir cacık çıkmadı ama haklı bir sonuçtu bu yılki, adildi en azından. Neticesinde hiç çalışmadım. Birkaç deneme sınavıyla olacak iş değil bu farkındayım. Azim denen o muhteşem dürtüyü, hatta okkalı dürtüyü tepeden tırnağa her bir kıvrımımımda hissediyorum şimdi. Çalışacak ortamı ayarladıktan sonra muazzam bir programla kendimi kapatmak arzusu bu azmin en belirgin göstergesi elbet. Bunun dışında bir alternatifim yok ki istediğim tek şey öğretmenlik. Bunu özel değil kadrolu yapmak isteği tavan yapmış durumda. Nedenlerini sıralamak meşgalesine girmeyeceğim ama kadrolu, devlet okulunda yapmak istiyorum bu işi. Mesleğimi şu geçirmiş olduğum bir senelik süreçte nasıl bayıla bayıla yaptığımı, nasıl keyfi aldığımı ve bittabi keyif verdiğimi gördüm, bildim yaa ötesi fasa fiso benim için. Bu alanda mutluyum. Bu alandan keyif alıyorum. İstediğim de kadrolu bir öğretmen olmaksa şayet oturup adam akıllı, sistematik ve programlı bir çalışmayla bunu başarmak. Kendimi biliyorum. Şans faktörü hiçbir zaman benim için söz konusu olmadı hep didinip çalışma ve bir plan program çerçevesinde yapılmış özenli bir çalışmayla istediğimi başardım. Bunda da böyle olacak. 2 yıllık kötü deneyim bunu gözümün içine soka soka gösterdi bana. Bundan mütevellit önümüzdeki günlerde işimi gücümü yoluna koyup, işsizlik yaftasından bir sıyrılıp kendimi çalışmaya adayacağım bariz ortada.

Güzel olsun diye her şey.

Yoluna girsin diye.

Haydi bakalım!

fötö: Bursa Hayal Kahvesi.