Bir istanbul. İçinde turuncu saçlı bir misafiri var. Arada bir uğruyor, kapısını çalıyor ve istanbul onu hep o güleryüzlü anaç tavrıyla kemerli kapısından içeri buyur ediyor. Küçük kız gezip dolaşıp eğlenip mutlu olup o hiç sevmediği evine geri dönüyor. Ama her seferinde istanbul'un bilmediği görmediği belki de görüp de tekrar be tekrar sevip hayran olduğu güzelliklerini buluyor onda.
Mesela bu kez çok yeşillikli bir yerdeydi. "Burası gerçekten istanbul mu?" dedirten şaşkın cümlelerle gezdi durdu. Yolda otlayan inekler, koyunlar, kuzular, buzağılar, çoban nineler vardı. Bisikletli sporcular ve onları davul-zurnayla karşılayan köy halkı, yol kenarlarında kıpkırmızı kesmece karpuzlar, seyirlik tadlar. Az fotoğraf var ama bu kez. Arabadan çekebildiğim bir kaç kare. Olsun nefesimle içime doldurduğum ve gözlerimle bayram ettirdiğim bir doygunluğum kaldı yanımda. Bu da güzel, çok güzel!
Haftasonlarım bol fotoğraf/özlem gidermece ve bilumum güzel işle dolu dolu geçiyor. Haftaiçlerimse yoğun bir çalışma temposu [gerek okul/gerekse de kpss] derken kendime zamanım kalmıyor. Gelecek hafta ve daha sonraki haftalarda da hep planlar, kavuşmalar, düğünler, dernekler, fotoğraf çekimleri ve bilumum güzel şey var. Bunun yanısıra evimizde hummalı bir tadilat işi başladı. Tüm eşyalar, ıvırcık zıvırcıklar toparlanacak, boya-badana işleri, yerlerin yapımı, kapılar vs. derken komple bir yoğunluğun içine giriyoruz. Haftaya kardeşim de geliyor askerden. [5,5 ay ne çabuk geçti harbiden yahu hala anlamış değilim!] Evimiz dolup dolup boşalacak. Tüm bu hengameye göğsümü gerdim bekliyorum hadi bakalım!
Güzel haberler ve fotoğraflarla geri döniciiimmm hatta kal sevgili bilok :)
2 yorum:
ooh ne guzel senlik havasin da olucak ev ortami desene....
aynen öyle oldu hala olmaya devam ediyor sevgili çilek..hayat çok yorucu ve güzel :)
Yorum Gönder