benim hala umudum var!

Huzurlu sabahlara uyanmanın, temiz aydınlık bir zihinle kahvemi yahut çayımı yudumlamanın, geceden makineye attığım çamaşırların sabaha mis gibi kokularını sürünüp hazır ve nazır bir şekilde asılmayı beklemelerindeki heyecanı görmenin, bol zeytinli ve zeytinyağlı sabah kahvaltımı dilimde keyfli bir şarkı mırıldanarak hazırlamanın, işe gitme/çocuklara etkinlik hazırlama vs. gibi yaptığın işin ağırlığını hissetmeden gönlünce istediğin gibi duru bir halde güzel bir gün başlangıcı yapmanın özlemi tüm beynimde, uzvumda çınlaya çınlaya zikretmekte! "Kahkahalar.. Hayatta kalabilmek için önemli bir malzeme." diyen Patti Lee'yi seviyorum. Ne güzel laf etmiş! O hep güzel laflar eder zaten. Severim kendisini. Ben dışarıdan gelecek hiçbir zorlama harekete maruz kalmadan içimden gelen gürültü ve arzuyla kahkaha atmak istiyorum. Gıdıklama beni bir git başımdan! Bu değil benim istediğim. Sadece ve sadece içimdeki çocuksu neş'emin kahkahasını duymak istiyorum kulaklarımla. Sonra gözlerimle bu heyecanlı pırıltıyı görmek ve minik beyaz ellerimle dokunmak istiyorum, hissetmek ve hissettikçe doyumuna varmak. Doyumsuzluk değil. Gerçek hakikatli bir tatmin olma hali. Anlarsın işte. Yaşantımda keyif aldığım anlarım yok mu? Tabii ki var. Ama nedense hep bir boşluk kalıyor geride. Büyüdükçe kirleniyor ya dünya, bunu cidden görmek [ hani aslında hep böyle olduğunu bilmeme inat saklıyordum kırmızı kurdelalı krem bohçamın içinde. Pandora'nın kutusu gibi bir şey değildi benimki. Daha anadolu kokuyordu. Bohça işte. Fark yapmıyor. Ama kötülüklerin bohçası bile krem renkte romantikti benim. Ahh Bu Beeennn! ] hayata ve geleceğe dair umutlarımı ve yaşam arzumu 25 yaşımda durma noktasına getiriyor. Bir şeylere ihtiyacım var. Yenilenmeye. Tazelenmeye. Hep iyi olacağım yerde dibe batıyorum. Mutluluğa kucak açtım. Bak yukardaki kız ne güzel! İmreniyorum kendisine. Ben de senin gibi olacağım diyorum. Bana "sen zaten öylesin de son zamanlarda biraz karamsar yönünle bakıyorsun ileriye. Bırak bunları. Hedonistçe yaşa zamanı. Keyfini çıkar. Mutlu ol. Gerisini takma." Sahiden bu kadar kolay mı diyorum.. Gülüyor. Ben de gülüyorum. Sanırım benim hala umudum var mutlu olmaktan yana. Mütebessimim. Mazhar Alanson/ Benim Hala Umudum Var! [ Mazhar'ı açtığımda fizy'nin ilk sıraya dinlemeyi istediğim parçayı koymuş olması da gerçekten tebessüme şayan. Farkındayım küçük şeyler ve mutlulukları her bir yanımızda. Biraz dikkat! -hoş gör mutluluk depolayan kişisel gelişim uzmanları tadında konuşup sıkıcı ve boğucu oluyorum. Postumun başlığı da fazla klişe gelebilir dedim ya hoş gör-]