rummaging through myself.

Uzun zaman sonra bir haftasonumda evdeyim ya da şöyle söylim cumartesimde. Pazar günleri foto.kursuyla çok faaliyetli işlerle meşgale yarattığım için kendime ve tüm günüm bu meşgaleyle tıka basa dolu olduğundan kendime kalan tek cumartesilerimde de el mahkum yapılan planlara riayet ediyorum, kişileri kıramama gibi bir zaafım var ayıptır söylemesi..

Yarını, haftalardır özlemeni duyduğum "ev içinde pijamayla dolaşma günüm" olarak ilan etmekte hiçbir sakınca görmüyorum. Ayaklarımı kanepeye uzatıp, son zamanlarda elimden düşürmediğim telos yayınlarının nemfomani temasını işleyen günübirlik kitaplarını okumak bana ayrı bir keyif verecek. Sonra sıcak bir ortam, temiz bir oda ve okuldan gelir gelmez yaklaşık 4 saat boyunca ciddi bir gayret ve istekle düzene sokulmuş giysi dolabı/kütüphane/evrak dosyaları/ıvır zıvır enstitüsü kaynakları derken kendimi dipdiri ve işini tamam etmiş ev kadınları kıvamında hissetmem kafi sanırım.

-pijama deyince aklıma geldi tüm sevdiklerimi pijamalı halleriyle daha bir seviyorum!

Belirtmeden geçemiciiim :)-

Zil sesi yok, çocukların hiç bitmek tükenmek bilmeyen şikayetleri yok, moral bozucu-sinir harbiyle boğuştuğum olaylar/kişiler yok,sadece ve sadece keyifle dinleneceğim koca bir gün var önümde!

İnan şu satırları yazarken daha vücuduma ılık ılık yayılan gevşemenin ve mutluluğun tarifi yok!

Bir de tabii sabah Onur'la sanal yollarla da olsa 1-2 saat görüşecek olmanın güzelliği var, es geçilmez..

Bir şeycik kalmadı, son 3 gün. Salı günü sabah 7de birliğinden ayrılmış, ist.a doğru yola çıkmış olacak. Akşam saatlerinde de burada. Zor olacak sanmıştım ama zaman yanılttı beni. Nasıl gelip-geçtiğini anlamadım şu 5,5 aylık zamanın. Tamam kabul ediyorum gerçekten dönem dönem çok bunaldım ve ihtiyaç duydum ona ama sesini duyabileceğim ve iyi olduğunu öğrenebileceğim telefon görüşmeleri yapabiliyor olmak da yetti diğer askerlerimizle kıyasladığımızda ve her gün şükrettim..Şimdi o geliyor ben diğer askerimin yolunu gözlüyorum, sevgili kardeşim Uğur'un. O da bir aksilik olmazsa Mayıs'ın 18i gibi gelecek. Kısa dönem olmalarının ve iyi bir yere düşmüş olmalarının avantajıyla gönlümüz rahat.

Neyse bakalım.

Yarın iyice bir gevşeyip dinleneyim, pazar günü için enerji depolayayım.

Galata bizi bekler.

Özgür, gelişi güzel, rahat rahat sabahtan akşama dek süren çekimler yapacak olmanın şekerli tadı bulaşsın yüzüme gözüme!

Çalışmalarımdan ayrıntıları pazar günü paylaşırım.

c u later, allegator! ^_^