Kendimi bir hayvanla özdeşleştirmem gerekirse (ki gerekmiyor ben öyle hissediyorum!) son günlerde hep bir ahtapot gibi olduğumu düşünüyorum. Her şeye el atmaya çalışan, her şeyi yarım yamalak yapan, randevuları erteleyen, planları planladığı gibi yapamayan, birikmiş işleri hep ertesi güne savsaklayan, hep yorgun, az neşeli, çok uykusuz..
Darmadağın bir hayatın içinde çırpınan kolları boynuna dolanıp sıkan ve boğulmak üzere olan bir ahtapottan ne farkım var ki!
İyi bir insan, verimli bir anne, çalışkan bir öğretmen ve özverili bir eş..
bunların arasında sağlıklı Yeşim nerede peki?
Kadın olmanın ağırlığı, kadın olmanın sorumluluğu, kadın olmanın zorluğu..
Bir gün iyi çok gün kötü..
Ne zaman düzelecek bu kısır döngü?!
:(
fotoğraf Nisan 2015.
